Lunes, Hulyo 9, 2012

BeerDei 3


Photo courtesy of Emil Aniban (FB Friend)



Hindi ko na marahil malilimutan sa tanang buhay ko ang petsang June 5-6, 2008…

Matapos na may maganap sa amin ni Ryan ay hindi ko alam kung paano ako makikitungo sa kanya. Wala kaming naging usapan matapos niyang umalis sa bahay ng umaga ng June 6.

Tila sinisisi ko ang aking sarili sa nangyari subalit sa kabilang banda ay naroon ang saya… hindi dahil sa isang gabi ng pagniniig kundi sa isang damdaming alam ko sa aking sarili na muli na naman umusbong ng dahil kay Ryan.



ARAW ng klase na ng muli kaming nagkita… simpleng batian lamang ang naganap, di ko maipaliwanag subalit binabalot ako ng kaba sat’wing makikita ko sya sa school.

Lumipas ang ilang mga buwan… hindi nagbago ng pakikitungo sa akin ni Ryan, may makailang ulit na ring may naganap sa amin. Tuwing may pagkakataon ay sa bahay sya natutulog, at muli’t-muli ay nagaganap ang hindi dapat… subalit dahil sa tawag ng laman, ng Pag-ibig? Nagyayari

Makailang ulit kong tinanong ang aking sarili kung mahal nya kaya ako… pero hindi ko ito maitanong sa kanya… Masaya kaming magkasama, sa school naman magalang sya at umaakto lamang ng tama bilang estudyante at ako naman para sa kanya ay kanyang guro. Pero kung kami lamang dalawa, buong kabahayan ko ang saksi sa bawat pagtatalik na animo’y wala ng bukas. At lubusan na ngang nahulog ang aking loob kay Ryan, dahil sa kangyang mga pinapakitang kabutihan at bukod pa doon ang hindi niya pagsasamantala sa kung ano ako, kung ano ang namamagitan sa amin.



December 5, 2008 5:30PM

Kakauwi ko lamang sa bahay galing sa school, nagbibihis ako ng aking pangbahay ng may kumatok sa pinto. Dali-dali akong bumaba matapos maisuot ang aking damit. Pagbukas ko ng pinto bumungad sa aking harapan si Ryan… nakangiti…



“papapasukin mo ba ako, o tititigan mo lang ako?”

“pasok” ang aking nasabi mula sa pagkatulala… dahil di ko naman inasahan na pupunta sya ng araw na iyon

“ para ka naman nakakita ng multo”

“hindi naman, akala ko ba may pupuntahan ka ngayon?” nakapasok na sya’t aking pinaupo sa sofa…

“oo, dito sayo… ay ibibigay to…” sabay na inabot ang tatlong puting rosas na nakasilid sa isang blue plastic box

Hindi ako makahagilap ng sasabihin, dahil hindi ko naman inasahan ang ganitong pangyayari… at bakit? At para saan?

“ayaw mo ba?” ang kanyang tanong ng nakatinging lamang ako sa kanya…

“para saan naman to?” inabot ko ang bulaklak at mas lalo pa akong napatitig sa kanya dahil naghahap ako ng kasagutan kung bakit?

“mangliligaw ako” ang kanyang sagot na nakangiti.

“mangliligaw?”

“oo…  diba ako nag lalaki sabi mo… kaya naisip ko ako ang dapat mang ligaw”

“Ryan… wag mo nga akong biruin”

“hindi kaya kita binibiro… 7 months na tayong ganito… pero hindi ko naman alam kong ano tayo, kaya ako na ang mangliligaw… pwede ba?”

Lumapit ako kay Ryan at niyakap siya ng kay higpit… lumuha ako dahil hindi ko inasahan ang bagay na ito, ganito pala ang damdamin ng isang sinusuyo… ng pinahahalagahan… ng isang babae?

“I LOVE YOU, Sir Felmo” bulong nya sa aking habang kami ay magkayakap…

“kaasar ka…. Sir Felmo ka dyan…” Kumalas ako sa pagkakayakap at marahan siyang hinampas sa balikat…

“I LOVE YOU Fel…” ang kanyang muling sinabi… iyon ang tawagan namin kung kami lang Fel ang tawag nya sa akin… Rai naman ang tawag ko sa kanya…

At muli kaming nagyakap…

“I LOVE YOU Rai! Very much…”

At ang yakap ay nasundan ng halik… isang halik na na mas naging masidhi… punong-puno ng pagnanasa… ng pag-ibig…

Mismo sa sala… sa sofa… isang pagtatalik!

Marahan nyang itinaas ang suot kong t-shirt, habang ako naman ay abala sa pag-alis ng pagkakabotones ng kanyang polo shirt… hanggang muling tumambad sa akin ang kanyang murang katawan… ganap na ring nahubad ang aking damit… tinanggal ko sa pagkakasinturon ang kanyang pantalon, marahan kong ibinaba ang zipper nito, at dahan-dahang kong ibinaba ang kanyang pantalon, habang magkalapat pa rin ang aming mga labi..

Pinagapang ko ang aking halik sa kanyang katawan… ganap na kaming hubo’t hubad… pinaupo ko siya sa sofa… habang ako naman ay humahalik sa kanyang dib-dib… pababa sa kanyang puson… hanggang marating ko ang kanyang pagkalalaki… pero nilagpasan ko ito… ang bayag nya ang aking pinagukulan ng pansin… pinagsawa ko ang aking dila sa ilalim nito pababa… sa pagitan ng kanyang panglikod na lagusan at bayag… itinaas niya ang kanyang isang paa sa aking palikat… nakaluhod na ako noon sa kanyang harapan… marahang sinusoso ang kanyang dalawang animo’y maliliit na itlog sa loob ng nakalay-lay na balat… habang hawak nya ang aking ulo na para bang pinagdidiinan pa sa kanyang pagkalalaki

Umakyat ako ng bahagya sa kanyang pag-aari… nang ako ay nasa tok-tok nito ay marahan kong pinadaosdos ang aking bibig… hanggang mabalot ng aking bibig ang kabuohan nito… marahan akong nag taas-baba… pabilis ng pabilis… hanggang ungol at daing na lamang ang nalalabing musika sa apat na sulok ng sala…

Hinatak niya akong pataas … kasabay noon ay tumayo siya… ang kanyang bibig naman ang humahalik sa aking dib-dib… sa aking tagiliran… maging ang aking kili-kili ay di nakalagpas… hanggang siya ay nasa akin ng likod… ako’y kanyang yakap habang humahalik sya sa aking batok… sa likod ng aking tainga… naka-abang na ang kanyang sandata sa aking lagusan… nagpaubaya naman ako…

Nakataas sa sofa ang isa kong paa… nakayuko ako’t nakahawak sa sandalan ng sofa… nasa akin syang likuran… maingat na itinarak ang kanyang sandata sa aking lagusan… naroon pa rin ang hapdi… subalit nangingibabaw ang sarap… hawak nya ang aking sandata… kasabay ng kanyang pagindayog… labas-masok… marahan… hanggang sa bumilis ng bumilis… at narating naming ang langit…

Kapwa kami hapo na naupo sa sofa… magkatabi… hubad… nakahilig ang aking ulo sa kanyang balikat…

“Salamat Rai…” ang aking na lamang nasambit… marahan niyang hinaplos ang aking buhok..



Nagbihis na rin kami makalipas ng ilang sandali… inayos ko ang aking sarili’t nagpalit ng damit panglakad dahil nag-aya  siyang lumabas upang manood ng sine at kumain sa labas…





December 5, 2008 11:30PM



Nasa may simbahan kami ng Greenbelt … ilang tao nalamang ang naroon, tahimik.  Doon naming piniling magpahinga matapos manood ng sine…

“diba tayo na” ang kanyang bulog sa akin

“bakit hindi pa ba?” ang aking ganting tanong…

Napangiti  lamang sya…

“may naisip lang kasi ako…”

“at ano naman un, dapat maganda yan… nasa simbahan tayo…”

“ano bang magandang pwede nating maging tawagan?”

“may ganun pa?”

“oo naman… pero dapat kakaiba” nakangiti siyang, tila pigil ang tawa…

“ano na namang kalukuhan ang naisip mo?”

“diba magpapasko naman bakit di kaya… bibingka… bibingka ang itawag ko sayo…” sabay ng mahinang tawa

“loko ka talaga pati ba naman dito… mamaya ka sa akin…”

“sige na… tapos ako naman ang puto bong-bong mo”

“at puto bong-bong talaga… sira…”



Niyaya ko na syang lumabas ng simbahan, dahil baka maka estorbo pa kami ng ibang tao… habang nasa taxi kami pauwi sa bahay ay pinagtatalunan pa rin naming ang bibingka’t puto bong-bong!





December 6, 2008 2:00AM



“Bongs tulog na tayo…”

“aakyat na Bings… kuha lang ako ng tubig!”







"Sex without love is not delicious" -Ryan-


ang nakaraan....





-Itutuloy-






Walang komento:

Mag-post ng isang Komento