BeerDei 9

Naging masaya naman ang muli naming pagsasama ni Ryan… hindi na nga lang kami mag kasama sa iisang flat. Dumadalaw na lamang s’ya sa akin t’wing Lunes ng gabi at Martes na ng hapon ang kanyang uwi… dahil iyon ang kanyang day-off.

Nag paalam narin ako kay Jhomma, at natanggap naman n’ya dahil sa simula pa naman ay alam n’yang mahal ko pa rin si Ryan.

Maayos na sana ang lahat, ang kami ni Ryan… subalit tunay ngang walang lihim na di nabubunyag…

Isang umaga sa school kung saan ako nagtuturo ay dumalaw ang ang tita ni Ryan, gulat ma’y hinarap ko s’ya ng maayos.

Nakiusap s’ya sa akin na tigilan ko na daw si Ryan at kalimutan… dahil pamilyado itong tao. Umiwas na lamang daw ako kay Ryan lalo na’t buntis ang asawa nito sa ikalawa nilang anak… nag banta pa ang kanyang tita na kungdi ko ititigil ang relasyon ko kay Ryan ay irereport n’ya ako sa management ng school… ang aking relasyon sa kapwa ko lalaki.

Hindi ko na inalam kung saan at paano nalaman ng tita ni Ryan ang muli naming relasyon… pero marahil nga ay tama s’ya… pero paano ang aking pag-ibig?

Kinausap ko si Ryan isang Lunes ng gabi ng dumalaw s’ya sa akin. Pero tumanggi s’yang talikuran ang aming relasyon. Pero sinabi kong tama na… dahil naaawa ako sa kanyang asawa at naaawa narin ako sa aking sarili… sa aking sarili na lagi na lamang nakikiamot sa pagmamahal.

Inamin kong mahal ko s’ya at hindi iyon magbabago…

Masama man kapwa ang aming loob pero iyon na marahil ang nararapat naming gawin noon pa. ayaw ko rin namang masira ang aking pangalan,maging si Ryan… kaya pinalaya ko s’ya kahit alam kong masakit ito!

October 16, 2012 6:30 AM

Magising ako sa tunog ng alam clock na nasa side table ng aking kama… pagbaling ko wala na sa aking tabi si Ryan. Kagabi lamang ay kasama ko s’ya at kasalu sa isang maalab na pakikipagtalik… walang ibang iniisip kungdi ang kami lamang… subalit iyon nga rin pala ang Lunes ng gabi ng paalam. Dahil napagkasunduan naming tuldukan na ang aming pagsasama… kung maari ang aming pagmamahal. Hindi madali pero sa pahanong iyon, iyon lamang siguro ang tama… ang dapat.

Isang sulat na nakapatong sa aking laptop ang aking nabasa, ito'y mula kay Ryan... isang video message ang pinatungkulan nito... dali-dali kong binuksan ang laptop at doon ay pinanuod ang iyong video message... ang iyong pagpapaalam! 

Tanging luha ang aking naging sukli sa bawat pag-alala ng ating nakaraan, lalo ng iyong balikan sa iyong minsahe ang lahat... mula ng una tayong mag kakilala at humatong sa isang pagpapaalam...

"Hindi natin hinagad na umibig sa isa't -isa... hindi natin hiniling ang ikaw at ako, pero nagmahalan tayo... isang pagmamahal na babaunin ko habang buhay... PINAKAMAMAHAL KITA BINGS... PAALAM!"  - Ryan –

Lunes ng Gabi...

Maaga akong gumising tulad ng dati, tuwing Martes ng umaga…

Marahan akongtumayo mula sa kama… dahil ayaw kong maistorbo ang iyong pagtulog, dahil alam kong pagod ka at ito lamang ang tanging araw ng iyong pahinga.

Nagluto ako ngalmusal, pati narin ng iyong pananghalian… dahil maiiwan kang mag-isa, ngayong araw sa aking flat…

Matapos kong magluto ay pinuntahan kita sa silid… upang gisingin at yayaing kumain ng almusal…

Subalit malakas na sampal ng katotohanan ang sumalubong sa akin… muli ay lumuha ako!

Niyakap ko ang mga naiwan mong damit… ang iyong unan… ang iyong kumot… ang iyong mga ALA-ALA!

Dahil di ka nanga pala muli pang dadalaw tuwing LUNES ng GABI!

Ba’t hindi nasanay ang aking puso

na di na n'ya mararamdaman ang iyong pagsuyo
ba’t nga ba tuluyan ng lumayo
ang ikaw sa mundo ko… sa aking pagkatao?

Ilang Lunes nggabi pa ba?

ang dapat kung maranasan wala ka
paramapa intindi sa damdamin, sa isip na…
wala ka na… at di na muling darating pa.

at ilang Martes ng umaga ko pa…

mararanasan ang lumuha?
Dahil nga ikaw ay wala… 
Wala sa aking silid… sa aking kama.

Sana’y mapagud na akong maghintay ng lagi sayo

Upang maturuan ko na itong aking puso
Na di na mulipang maghintay sa tulad mo
Na ang pinili… ang minahal ay di lang ako!

Ilang Lunes na gabi paba akongmaghihintay?

Ilang Martes ng umaga paba akong aasa?

Nag resign ako sa school na pinagtuturuan ko sa UAE at lumipat ng ibang bansa… ngayon ay nasa ibang Middle Country na ako, nagtuturo sa isang private college.

Ang pagmamahalan namin ni Ryan ay isa na lamang ala-ala… ISANG MATAMIS NA ALA-ALA.

-The End-