Martes, Disyembre 27, 2011

Sa aking higaan


image courtesy of http://corkstudio.com



Tila lumuwag
parihaba kong mundo
kamang kay lambot
sa isang bahagi lang may lundo.
Naisin ko mang narito ka sa tabi ko
alam kong di maari, yan ang totoo.

Ayaw ko sanang dumilat
dahil alam ko namang wala ka,
wala ka dahil nagpaalam kang uuwi…
uuwi sa sariling bansa.
Hindi kita pwedeng pigilan,
ni hindi kita pwedeng angkinin
dahil tulad ng kumot
pag di mo na kailangan, itutupi… liligpitin.

Ilang araw lang naman ang sabi mo,
muli babalik sa piling ko...
Para ano? Muli ay gamitin mo,
pangpainit pag muli’y nilalamig…
ang bawat gabi mo?
Tanggap kong di ka akin,
pero nais ko pa ring ikaw ay makapiling,
kahit sa panandaliang sandali… panandaliang aliw.

Tulad ko’y unan 
na sa halik mo ay nananabik,
madantayan man lang ng iyong binti’t bisig.
Yakapin mo ng kay higpit,
sa kabuohan ko nakapulupot… nagnanais.
Subalit sa ngayon ito’y pangarap lamang…
pangarap muli.

Babangon at hihiga ako sa aking kama ng nag-iisa.
Ipipikit’t at imumulat ang mata ng wala ka…
Bakit di ako masanay?
at di ko matanggap na di tayo talaga.
Dahil habang narito ako sa aking pag-iisa,
Kapiling mo ang tunay mong asawa...

BABAENG ASAWA!

Sabado, Disyembre 24, 2011

Santong Hubad




Pagsamba sa bayarang panginoon
nakikiamot sa munting pag-ibig kahit bulong
sapat man o hindi katumbas ng halaga
ito’y di alintana…
ang nais lang
Lumigaya!

Ano mang biyaya na hatid
sasairin, walang ititira…
kahit bahid
di dahil sa winaldas na salapi
kung di dahil sa
Paghihiganti!

Luluhod… didipa… tutuwad…
upang puong sinasambay makapasok
sa huwad na langit…
sa huwad na irog…
Na puno ng libog!

at ang rurok ay naabot
sabay ng panlalambot ng tuhod
Wala ng maibubuga
maging bunganga’y laylay na
mga palad na napaso…
nalapnos...
sa init na hatid
ng isang panalangin’t
pananampalatayang
may perang katapat!



- * -

"magkano ba?"
"ikaw na ang bahala..."
"pwede na ba ito?"
"dagdagan mo na lang kahit kunti..."
"O ito"
"kailan uli?"

-nag isip-

"mahaba pa naman ang gabi, bukas ka na lang kaya umuwi"

Fidel: Anyo ng Krimen



Naririto ako dahil may kailangan narito
Dahil kung may krimen, dapat may kriminal
Hindi ko pinili ang maparito
Sa aking kinalalagyan, sa likod ng rehas na bakal

Kahit  itanggi’y wala akong magawa
Para sa madaling sulosyon ako ang pinakita
upang may mukha  ang isang gawa…
Nang kung sino, ng kung para saan

Pagkakasalang hindi ako ang may gawa
Ang ipinaratang… ang sa akin ay pinapaangkin
Paano ko tatanggapin?  gayong ang hatol
ay di para sa akin

Naririto ako dahil may kailangan narito
Para sa dagliang kasagutan ng isang suliranin
Na hindi hinanapan ng katutuhanan…
Bagkus  ako ang syang kinasangkapan

Habang buhay ko ang kapalit
Upang maging tama lamang ang mali't maigiit
Ako ngayon ang naririto
Habang ang may sala,  sa trono nakaupo



Si Fidel ay isang bodyguard ng anak ng isang Mayor… ipinagtanggol ang amo mula sa isang gulo, nabaril ng amo ang isang kaaway… si Fidel ang syang ikinulong dahil siya daw ang may kasalanan, saya ang bumaril, siya ang may kagagawan. Hanggang sa kasalukuyan nasa kulungan parin si Fidel… Samantalang Mayo ng taong 2010 ang anak ng Mayor... Alkalde na rin.

Come Pana





Sa aking pag-iisa ay ang kampanaryo ang lagi kong tinatambayan, mula kasi dito ay tanaw ang Plaza Rizal na nasa tapat lamang ng simbahan, ang pagitan lamang ay ang basketball court at isang malapad na kalsada. Tanaw din ang malawak na karagatan sa dulo ng parke.  Mula sa itaas ay makikita ang mga taong kusa atang ginagalaw ng oras… ng panahon…

Tuwing hapon kung wala rin lang naman gagawin ay dito ako lumalagi, nakatanaw sa bintana habang nakasandal sa malaking kampana na mas mataas pa kisa sa akin. Ang huni ng mga ibon na nagangapugad sa kampanaryo at ang dahandahan pag-lubog ng araw sa kanyang kanlungan ang s’yang nagsisilbing awit’t larawan lagi kong kapiling… sa pag-iisa… sa kampanaryo…

Araw ng Linggo katatapos lamang ng panghapong misa ng ipatawag kaming lahat ng mga sakristan ni Father Jose, isa iyong pagtitipon para ipakilala ang mga bagong sakristan ng simbahan. Ang ilan kasi sa amin ay iiwan na ang pagiging sakristan sa pagtatapos nila ng high school. Isa si Ronaldo sa umagaw ng aking atensyon, ang moreno niyang balat, matangos na ilong at kulot na buhok na kung titingnang maigi ay para siyang anak ng banyaga.  Naisip kong sana sya nalang ang maging buddy ko.

Natuwa ako ng sa akin nga ipinariha ni Father Jose si Ronaldo. Agad kaming nagkapalagayan ng loob, sa edad na labing tatlong taong gulang ay kakatapos pa lamang niya ng elementarya. Nag-iisang anak ng kanyang ina, subalit mula pagkabata ay hindi na niya nakilala ang kanyang ama na isang Indiano. Laki sa lola, dahil nasa ibang bansa ang kanyang ina bilang domestic helper. Sa maikling panahon lamang ay agad kong nalaman ang mga ito mula sa kanya, pagpapakita lamang na siya ay magiliw at bukas ang loob para sa iba.

Masayahing bata si Ronaldo, may pagkapilyo pero sa kabuohan ay masasabing siya ay mabait. May katangkaran dahil kahit tatlong taon ang tanda ko sa kanya ay halos magkasing-tangkad na kami at higit sa lahat guwapo.  Isa lamang ang kinaaasaran ni Ronaldo ang tawagin siyang 5-6 ng mga kakilala’t kaibigan, dahil nga sa Indiano niyang ama. Pero ako bininyagan ko syang “Pana” mula sa “Indian Pana” na karaniwang nilalaro’t inaawit ng mga bata “Indian pana, kakanakana”.

Paglipas ng mga araw ay lalo pa kaming naging malapit sa isa’t-isa. Sa kampanaryo kung dati ay ako lamang mag-isa, ngayon dalawa na kaming naglulungga sa lugar na iyon.

Isang araw sa aking pangpanhik sa kampanaryo ay naabutan ko doon si Ronaldo, balak ko sana syang gulatin kaya dahan-dahan akong lumapit sa kanyang kinaroroonan. Subalit ng nasa higit isang dipa na lamang ang layo ko sa kanya ay nakita ko siyang may binabasa isang magazine na may malalaswang larawan ng mga babae, hubo’t hubad. Nakaupo siya noon sa sahig na sinapinan ng dyaryo, nakasandal sa may pader  na halos katabi lamang ng kampana. Habang hawak ang isang kamay ang magazine ang isa naman ay nakapaloob sa suot na short at marahil ay hawak-hawak ang kanyang pagkalalaki.

Matagal ko siyang lihim pinanood sa ganoong tagpo, na tila baga na-aaliw sa aking nakikita at unti-unti ngang nagpapainit sa aking katawan. Umatras ako, lumabas sa pinto at doon mismo sa labas ng maliit na silid na nagkakanlong sa kampana ay nagparaos ako sa aking sarili habang paminsa-minsan ay sinisilip ko si Ronaldo sa siwang ng pinto.  Ng mga sandaling iyon ay nagpaparaos na rin sya, nakaunat na ang dalawang paa sa sahig at mabilis na rin ang paggalaw ng kanyang kamay na nakasapu sa kanyang harapan. Bagamat bahagyang nakatalikod ang kanyang posisyon sa akin ay kitang kita naman mula sa siwang ng pinto ang bawat nyang galaw… hindi ko man Makita ang kanyang laruan ay sapat ng isipin lamang ang mga iyon sa aking isip… sa aking pagnanasa… nakaraos na ako’t dali-daling pinunasan ang likido sa aking kargada. Inayos ng bahagya ang sarili at kumalma dahil habol ko pa ang aking hininga ng mga sandaling iyon.
Si Ronaldo tapos na rin, pero nakasandal lamang siya na tila ipinapahinga ang sarili, nakaunat pa rin ang paa sa sahig. Pumasok ako sa silid lumapit sa kanya.

“Nandito ka lang pala!” ang bunggad kong bati sa kanya  na labis nyang ikinagulat. Hindi pa niya naaayos ang kanyang sarili ng mga sandaling iyon. Dagli siyang tumayo at itinaas ang soot na short at namumutlang humarap sa akin.

“Kuya” ang tangging salitang lumabas sa kanyang bibig. Bukol parin ang kanyang alaga sa kanyang harapan. Hindi nya mawari ang kanyang gagawin, kung ikukubli ba ang tangang magazine o tatakpan ang kanyang harapan.

"Relax! Baka ma stroke na nyan.” Biro ko sa kanya

“Ano ito?” tanong ko habang kinukuha ko ang magazine na kanyang hawak.

“ah, eh…”

“Naku sabi ko na nga ba, ang simpleng Pana ay Indian din talaga”

“Kuya naman”

“Ayusin mo ngang sarili mo” sabi ko sa kanya, tumalikod siya sa akin at iniayos ang sarili.


Nang hapon iyon kapwa kami tumunghay sa bintana ng kampanaryo nakatitig sa malayo, naguusap ng kung ano-ano. Pangarap, naisin sa buhay, libog at iba pa.

Madilim na ng kami ay bumaba mula sa kampanaryo umuwi kami sa kanya-kanyang bahay. Hanggang sa aking pagtulog naiisip ko pa rin si Ronaldo…

Lumipas ang ilan pang araw, muli ito kami sa kampanaryo… makasandal siya sa kampana nakataas ang dalawang kamay patalikod nakakapit sa pahalang na bakal na nakakabit sa itaas na bahagi ng kampana. Ako nakaluhod, nakaharap sa hubad nyang katawan. nilalaro ng aking bibig ang malaon ko ng hinangad na matikmang muli. Habang inaagaw ng dilim ang kanina lamang ay malamlam na liwanag ay unti-unti naman naming inaabot ang langit…

Kung dati dito sa Kampanaryo ay nag-iisa lamang ako, ngayon ay dalawa kaming kaluluwang naririto nagsasalo sa isang pagkakasala. Pagkakasala mang matatawag ng iba, pero sa ganang akin ay pagpapaalpas lamang ng makamundong pagnanasa ‘t pag-asa na sa tulad ko’y muling may magmamahal… kahit bawal… kahit mali…


At muli’t muli aakyat kami dito ni Ronaldo…



“Pana halika, akyat tayo sa kampanaryo”



- The End -

Miyerkules, Disyembre 21, 2011

Eididify #3: Jack's song


                      from the movie "Sayaw ng dalawang kaliwang paa"



Matuling lumipas ang isang taon, nasa ikatlong taon na ako sa high school samantalang si Jack ay nasa huling taon nito.

Malungkot isiping malapit ng malayo sa akin si Jack. Pagkatapos nya ng high school ay papasok na siya ng simenaryo, magpapari si Jack. Hindi niya gusto ang pagpapari subalit wala siyang magawa dahil siya ay isang “Alay”. Isinilang si Jack na may malubhang karamdaman, matatawag nga siyang menopause baby, dahil nasa apat na po’t tatlong taon gulang na ang kanyang ina ng siya ay isinilang. Sampung taon siyang hinintay ng kanyang mga magulang bago siya ipinagkaloob sa kanila ng maykapal.

Dahil sa dibotong katoliko ang kanyang mga magulang ay inialay nila si Jack sa Dios at nangakong kung ito ay mabubuhay ay maglilingkod ito sa simbahan bilang pari. Bagamat masasabing may karamdaman parin si Jack sa kasalukuyan, himala nga sigurong matatawag na buhay pa rin siya hanggang sa ngayon... at ilang buwan na nga lang ay matutupad na ang ipinangako ng mga magulang ni Jack sa Lumikha.


February noon, kaya abala ang lahat sa nalalapit na JS Prom ng aming paaralan. At bilang paghahada ay pinakiusapan ako ni Jack na turuan ko daw s'ya sumayaw. Pinaunlakan ko ang kanyang hiling, sa simbahan pagkatapos ng aming mga gawain ay nagpapraktis kami ng sayaw. Ang pagsasayaw kasi ang hindi niya nakahiligan, pero ngayon parang pursigido siyang matuto. Kung tatanungin kong bakit, may isasayaw daw siyang espesyal na tao sa araw na iyon. Kinurot ang puso ko subalit sino ba ako para masaktan. Sa kabila ng mga nangyari sa amin ni Jack, wala kaming napagusapan kung anong meron sa amin. Sa isip-isip ko hindi na nga naman kailangan, dahil bakit pa, pwede bang maging kami? Matatanggap kaya kami ng lipunang aming ginagalawan?

Araw ng JS Prom, sabay kaming pumunta sa school ni Jack sinundo niya ako. May kotse kasi ang tito ni Jack na s'yang maghahatid sa kanya. Ipinangako kasi ni Jack sa akin na isasabay nya ako papuntang school. Hangang-hanga ako kay Jack ng mga sandaling iyon, mas lalo siyang gumawapo sa soot niyang abuhing amerikana.

Masaya ang mga bawat sandali namin sa JS Prom, subalit ng lumalalim na ang gabi ay nag-aya na si Jack na umuwi. Hindi pa noon tapos ang programa. Hindi ko pa sya nakikitang sumayaw man lang, ng aking tanungin ang tugon nya lamang ay “hindi sa lugar na iyon nya gustong makasayaw ang espisyal na tao sa buhay nya”.

Tumuloy kami sa bahay nila Jack. Sabi nya sa akin na wala daw doon ang kanyang mga magulang, nasa Tagaytay, para sa isang class reunion. May munting kaba at saya akong naramdaman ng mga sandaling iyon, bagamat hindi sigurado ninais ko sa aking puso na ako ang espesyal na tao sa buhay ni Jack.

Matapos namin kumain ng hapunan ay niyaya ako ni Jack sa kanyang kwarto. Pag pasok sa loob ay agad niyang isinalang ang cd sa kanyang component. Sabi niya iyon daw ang kanyang paboritong awitin, pumailanlang ang liriko ng awitin sa bawat sulok ng kwarto…

Look into my eyes you will see
What you mean to me
Search your heart search your soul

Lumapit sa akin si Jack. Niyaya niya akong sumayaw titig na titig ako sa kanyang mga mata, nagtatanong, subalit wala akong hinihinging kapalit na kasagutan ng mga sandaling iyon…

And when you find me there you'll search no more
Don't tell me it's not worth tryin' for
You can't tell me it's not worth dyin' for
You know it's true
Everything I do I do it for you

Habang sumasayaw kami ay unti-unti naming hinuhubad ang mga saplot sa aming katawan, hanggang wala ng matira ni isa…

Look into your heart you will find
There's nothin' there to hide
Take me as I am take my life
I would give it all I would sacrifice
Don't tell me it's not worth fightin' for
I can't help it there's nothin' I want more
You know it's true
Everything I do I do it for you

Kapwa namin yakap ang isa’t-isa ng bumuwal kami sa kama….

There's no love like your love
And no other could give more love
There's nowhere unless you're there
All the time all the way

"Hindi ko kayang ipaliwanag subalit nararamdaman kong mahal kita" bulong ni Jack sa akin.
"Mahal kita Jack, pero paano kita maagaw sa kanya?" ang aking tugon.

Oh you can't tell me it's not worth tryin' for
I can't help it there's nothin' I want more
I would fight for you I'd lie for you
Walk the wire for you Ya I'd die for you
You know it's true
Everything I do I do it for you

Pinagsaluhan namin ang bawat sandali ng walang pag-aalinlangan. Makailang ulit pang naulit ang awitin na iyon, tila iyon lamang ang laman ng cd… hindi ko na binilang… hindi ko na rin pinagaksayahang bilagin kung makailang ulit din naming pinaligaya ang bawat isa…

Isang haplos sa pisngi ang gumising sa akin. Umaga na pala.

“Bangon na almusal na tayo” aya ni Jack, nakangiti.

Dali-dali akong nagbihis, humarap sa salamin at inayos ang aking gulong buhok. Masakit ang aking katawan, masakit din ang aking pang likod na lagusan.

“Hintayin na kita sa baba” bilin nya sa akin

“Sige”

Pagbaba ko sa ay naroon si Jack at ang kanyang ina. Alas-dyes na pala ng umaga, nasipat ko sa orasang nakasabit sa sala.

“Magandang umaga po” bati ko sa nanay ni Jack.

“Magandang umaga Elmo, kain na. ipinagluto ko kayo ni Jack ng masarap na almusal.”

“Masarap mag luto si Mommy, kahit puyat at pagod yan at kakauwi lang kaninang umaga ay pinagluto pa rin tayo” tila pag mamalaki ni Jack sa kanyang ina.

“Mukhang napuyat ata kayo kagabi. Sabi nga nito ni Jack madaling araw na daw kayo nakauwi” napatingin na lamang ako kay Jack

Umupo na ako at katapat si Jack sa lamesa.

“Mukhang pagud na pagud kayo kagabi ah. Masaya ba ang experience nyo kagabi?” tanong ng nanay ni Jack.

Nagkatinginan kaming dalawa, nangiti sa isa’t-isa  at sabay na sumagot “Opo”  



Itutuloy...

Sabado, Disyembre 17, 2011

Eididify #2: Jack Call Lyn MoKo(ng)



Lunes na naman, at gaya ng dati ito akong muli sa simbahan naglilinis.

Alas-tres kensi na'y wala pa ang kasama ko, si Jack. Naisahan na naman ako ng loko, sa isip-isip ko. Pero hindi ko naman magawang mainis, bagkus ay mas gusto kong dumating sya ngayong araw. Dahil dalawang linggo na rin ang nakakalipas mula ng huli kaming matukang maglinis ng simbahan. Hindi ko alam kung gusto kong may kasama o mas gusto ko siyang makita. Nagkita naman kami kahapon sa misa, pero iba na rin ung kami lang dalawa ang magkasama dito sa simbahan.

Na ngiti ako ng maisip ko si Jack na nagbabati sa kumpisalan.

"Hoy! nananaginip ka na naman ng gising" panggugulat sa akin ni Jack, hindi ko namanlayan na dumating na pala ang gago.

"Bakit ngayon ka lang? ang dami ko ng nagawa ah!"

"Ano? ang managinip ng gising! kanina pa kaya kita pinagmamasdan. Nakatingin ka sa kawalan at nakangiti."

"Oy, hindi ah! naisip ko lang si Analyn" hindi ko alam pero, iyon ang na isip kong palusot ng sandaling iyon. Si Analyn na kaklase ko na kapitbahay naman ni Jack. May gusto kasi si Analyn kay Jack, maganda naman si Analyn pero ayaw ata ni Jack sa kanya.

"Analyn? bakit" pasimangot nyang tanong.

"Ikamusta ko daw sya sa iyo, miss ka na daw nya. hehehehe" biro ko sa kanya.

"Ang mokong na Lyn na iyon! kung makadikit eh, akala mo kami na" medyo nagbago ang timpla ni loko, ganito sya palagi pag nabibiro ko kay Analyn.

Umiwas sya sa aming usapan, pumunta ng altar at kinuha ang mga bulaklak na nakalagay sa vase at dinala sa likurang bahagi ng altar. May kwarto doon na sadyang ginawang imbakan ng ilang alay na bulaklak at iba pang gamit pangsimbahan. malaki ang kwartong iyon, doon din nakalagay ang ilan pang mga santo na di naman ginagamit dahil di pa kailangan, tulad ng nakahigang santo ni Hesus na animo'y bangkay na tuwing Bernes santo lamang inilalabas.

Sinundan ko sya, para lalo pang asarin.

"Jack, ano ang sasabihin ko kay Analyn pag nagkita kami bukas?"

"Bahala ka sa buhay mo!"

"Ano? galit ka na ba nyan?"

"Ang ayaw ko lang ay tinutokso ako sa Lyn na iyon alam mo naman yon diba? dahil ayaw ko sa babaing humahabol sa lalake!"

"Mukhang seyuso ah!" nasa loob na kami ng kwarto, amoy na amoy ang mga bulaklak na naroroon, sinabayan pa ng amoy ng insinso.

"Wag mo na nga banggitin sa akin ang pangalang na mokong na iyon"

"Bakit ba kasi, ano bang ayaw mo sa kanya"

"Hindi sa ayaw ko sa kanya, pero may mas gusto ako kaysa sa kanya. Ung tipong tahimik lang, ung mabait, ung alam kong hindi ako magiging dilikado kong may mangyari man... ung tulad mo!"

Nabigla ako sa sinabi ni Jack, hindi ko maikilos ang katawan ko. Hindi ko inaasahan na sasabihin nya iyon sa akin, hindi pa sa ngayon. Pero inaamin ko na nasiyahan ako sa aking marinig, dahil kahit hindi ko tanggapin ay unti-unti kong nararamdaman na nagkakagusto ako sa kapwa ko lalake, nagkakagusto ako kay Jack.

Nakaharap na sya sa akin, na halos maglapat na ang aming mukha. Wala siyang imik, nakatitig lang sa aking mga mata, walang kakurap-kurap. Hindi ko alam kong ano ang aking gagawin, ng biglang hinawakan ni Jack ang aking kamay at itinapat iyon sa kanya ari, nais kong tumutol pero mas nanaig ang aking pagnanasa na iyon ay mahawakan, muling makita.

Ramdam ng aking kamay ang pagkalalaki ni Jack, bukol na bukol iyon sa soot niyang short. Ibinaba ng isa niyang kamay ang short nya't brief. Napalunok ako ng lumapat ang mainit niyang ari sa aking palad. Hindi ko maipaliwanag pero sinapu ko ang ari niya, nasukat ko ang laki nito. Sa isip-isip ko tila yata mas malaki ito ng bahagya kisa sa akin. Wala pa rin kaming kibo.

Tumalikod si Jack sa akin, hawak nya pa rin ang aking kamay at nakahawak pa rin iyon sa kanyang naghuhumindig na sandata. Ngayon ay sapu-sapu ko na ng mas maayos ang kanyang ari. Dahan dahang itinaas-baba ni Jack ang aking kamay na nakahawak sa kanyang pagkalalaki, habang kinabig naman ng isa pa nyang kamay ang aking beywang papalapit sa kanyang katawan. Lumapat ang aking katawan sa kanyang likod, ang aking ari naman ay kalapat sa kanyang likuran.

Babilis ng pabilis ko ng itinaas baba ang aking kamay na nakasapu sa kanyang sandata, kahit hindi na nya hawak ang akin kamay. Patalikod na hawak ni Jack ng kanyang dalawang kamay ang aking beywang, dahan dahan nitong pilit ibinababa ang aking soot na short at brief.

Tuluyan ng naibaba ni Jack ang aking suot, at tumambad ang aking alaga na ngayon ay nakadikit sa kanyang puwetan. Hinawakan muli ni Jack ang aking kamay na bumabati sa kanyang ari. Mabilis siyang humarap muli sa akin, nakabitaw ako sa ari nya at ngayon ay nagkatapat na kapwa ang aming sandata. Kinadyot kadyot ni Jack ang aking pagkalalaki, para kaming mga bata na nag lalaro ng ispadahan.

Hinawakan ni Jack ang aking mga balikat, at dahan dahan nya itong itinutulak paibaba. Alam ko na ang susunod na magaganap ng mga sandaling iyon, nagpaubayan naman ako. Tuluyan na akong nakaluhod sa kanyang harapan, nakatapat sa aking mukha ang kanyang ari. mabango ang ari ni Jack, may pailan-ilan naring buhok na tumubo sa paligid niyon. Bahagyang ibinundol ni Jack ang kanyang sandata sa aking ilong, sa aking labi... narinig ko ang kanyang tila nanginginig na tinig, pabulong na nag utos...

"Isubo mo, isubo mo na" hindi ko alam ang aking gagawin, ngayon ko lang ito magagawa. si Jack ang unang lalake, hindi ko alam kong bakit pero ito ako ngayon ginugusto ang bawat sandali.

Isinubo ko ang kanyang ari, hawak ni Jack ngayon ang aking ulo. Bahagya siyang na ka sambunot sa aking buhok, habang idinidiin niya ang aking mukha sa kanyang harapan. Bumilis na rin ang pag taas-baba ng aking bibig sa kanyang sandata. Habang ang akin isang kamay ay sinapu narin ang aking sariling kargada, sinabayan ko ng pagbabati ang pagsubo sa ari ni Jack. Kapwa habol namin ang aming hininga. Isang malakas na kadyot pa sa aking bibig ay nilabasan na si Jack, maging ako man ay nilabasan na rin. Naramdaman ko ang mainit na likido sa aking bibig, halos mabulunan ako dahil pinagdiinan ni Jack ang aking mukha sa kanyang ari. Nalulun ko ata ang lahat na katas na mula sa kanyang pagkalalaki, mapait na mapakla na may kunting tamis ang lasa niyon.

Lumuwag ang pagkakahawak ni Jack sa aking buhok. Iniluwa ko na ang kanyang sandata. Nilabas ni Jack ang panyo mula sa bulsa ng kanyang short. pinunasan ang kanyang ari. Habang ako ay napaupo, sa pagod. Umupo din si jack sa tabi ko, at pinunasan din ang aking ari na noon ay basang basa pa mula sa likidong lumabas mula dito. Tila na hiya ako sa tagpong iyon kaya kinuha ko ang panyo at ako na ang nagpatuloy sa kanyang ginagawa.

Inayos na ni Jack ang kanyang sarili, tumayo na rin ako't itinaas ang aking brief at short. Wala kaming imik sa isa't isa. Kinuha ko ang bimpo sa bulsa ng aking short at pinunasan ang pawis sa aking noo, mukha at katawan. Habang si Jack naman at hinubad ang soot na t-shirt at iyon ang pinangpunas sa kanyang pawis.
Lumakad siya palabas ng kwarto, bubuksan na lamang nya ang pinto ng humarap siya sa akin.

"Sorry... sorry sa nagyari"

Tumango na lamang ako bilang tugon. Tuluyan siyang lumabas ng kwarto habang ako naman ay nakatayo pa rin at tila ayaw pang lumabas sa kwartong iyon. Na pa ngiti ako, sa di mapaliwanag na dahilan.

Maya-maya pa'y lumabas na rin ako ng kwarto, nakita ko si Jack nakaluhod sa tapat ng altar... lumapit ako kay Jack at lumuhod sa tabi nya... kapwa kami nakaharap sa altar, kapwa umuusal ng dalanging kapwa kami lang ang nakakaalam...

Maya-maya pa'y may mga yabag kaming narinig papalapit sa amin, nang aming lingunin, si Father!

"Mababait na mga bata!" ang kanyang bungad na bati sa amin ni Jack.



Itutuloy...

Lunes, Disyembre 5, 2011

Eididify #1: Jack Cool sa Kumpisalan


Kanina ko pa hinahanap si Jack, dalawa na nga lang kaming nakatukang maglinis ng simbahan ngayon araw ay pinagtaguan pa niya ata ako. Napakatamad kasi ng isang iyon.

Pareho kaming sakristan, tuwing lunes ng hapon ay may pinapatao si Father sa simbahan, naglilinis na rin ng altar at ilang kasangkapan. Ngayong araw ay kami ni Jack ang napagutusang tumao't maglinis, mga alas-tres pa ng hapon kami nandito mga alas-kwatro ay bigla nalang nawala ang mokong.

Nabaling ang aking tingin sa may kumpisalan, para kasing may kumakaluskos sa loob noon. Marahan akong lumapit, ng may narinig akong mga impit na ungol na nanggagaling sa loob. Sa pagtitiyak na may tao sa loob nito ay sa kabilang pinto ako pumasok kung saan naka pwesto ang pari kung may nangungumpisal.

Marahan kong hinawi ang tabing na munting kurtina para masilip kong sino ang nasa kabilang bahagi ng kumpisalan, ng makita ko si Jack... pinaglalaruan ang kanyang ari, nakaupo siya't nakababa ang short at brief na suot hanggang tuhod habang ang kanyang t-shirt ay nakataas ng bahagya at nakaipit sa kanyang kili-kili. Nakaunat ang kanyang mga paa at nakatingala sa kisame, tila tumitirik ang mga mata. Nagbabati si Jack!

Pumulandit ang likido sa kanyang ari, matapos noon ay dagli niya itong pinunasan ng panyo. Habang ako naman ay gulat na gulat at di ko maisip-isip kung bakit sa loob pa ng kumpisalan ito nagawa ni Jack.
Preskong-preskong tumayo si Jack na tila walang nangyari, itinaas ang brief at short. Iniayos ang sarili at lumabas ng kumpisalan. Dali dali din akong lumabas upang siya ay salubungin at pagsabihan tungkol sa kanyang ginawa...

"Anong ginagawa mo sa loob ng kumpisalan?"

"Nag-bati, bakit?" ang sagot n'yang walang pag aalinlangan. "Alam ko kayang nandyan ka lang sa kabila, sinilipan mo ako ano?" panunuyo nya pa sa akin

"Hindi mo na ginalang ang simbahan"

"Ano kaba, buti nga dyan ko iyon ginawa. Pagkatapos ng pagkakasala, eh di ikukumpisal ko na lang" pa-tawa niyang pangangatuwiran.

"Naku malilintikan ka kay Father"

"Bakit isusumbong mo ba ako? ganito nalang, magbati ka na rin sa loob para patas na tayo." tumawa sya ng malakas.

"Ewan ko nga sayo..."

"Bili na nga lang ako ng kwek-kwek libre kita, para di mo ako isumbong" ngisi pa ng loko... " tatagalan ko para kung gusto mo, magagawa mo ring mag-bati sa kumpisalan!" habol nya pang biro sa akin.

Dali-dali siyang lumabas ng simbahan, at naiwan akong nag iisa sa loob...


-Patlang-


Lumabas ako mula sa kumpisalan. Tama nga pala si Jack!

Pero mas masarap pagpantasyahang katalik si Jack... Habang nagbabati sa loob ng kumpisalan!



Itutuloy...

Panimula


Ang blogsite na ito ay maglalaman ng aking mga kwento... kwentong mula sa sariling karanasan at pangyayari sa aking buhay, kasama na ang ilang pakikipagsapalaran sa ibayong dagat.

Maglalaman din ito ng mga maikling sanaysay at tula na hango sa buhay at mga taong naging bahagi nito...

Maraming salamat sa mga babasa't dadalaw sa site na ito!



Felmo R.